بررسی دقت روش طراحی بر مبنای عملکرد در طرح صفحات اتصالات مهاربندهای همگرا

سازه های مهاربندی شده فولادی از جمله متداول ترین سیستم های مقاوم جهت مقابله با نیروهای جانبی زلزله بوده و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می باشند. این مهاربندها توسط صفحاتی به سازه متصل می شوند که خرابی این صفحات موجب ناپایداری سازه در مقابل نیروهای جانبی زلزله خواهد شد. بنابراین طراحی این صفحات از اهمیت بالایی برخوردار است. روش های طراحی این صفحات بر مبنای روابطی می باشند که رفتار کلی مصالح را در بر می گیرند بنابراین تقریبی بوده و بر اساس قوانین مقاومت مصالح می باشد. دراین پایان نامه پس از تحلیل و طراحی یک قاب ساختمانی، دو نمونه از صفحات اتصال آن ابتدا به روش حالت حدی و سپس به روش طراحی بر مبنای عملکرد طراحی شده و رفتار آنها مورد بررسی قرار می گیرد. نحوه اتصال بادبند به ورق اتصال جوشی می باشد. در روش طراحی بر مبنای عملکرد از ضریب 9/0 جهت کاهش ظرفیت باربری صفحات اتصال استفاده شده است. سپس دو مجموعه بادبند و صفحات اتصال طراحی شده، در نرم افزار اجزای محدود abaqus، مدل سازی و تحلیل می-گردد. نمونه ها در هر دو حالت تحت بارهای فشار و کششی قرار گرفته اند. ملاحظه می گردد در حالت کشش هر دو صفحه اتصال طراحی شده رفتار مناسبی از خود نشان می دهند و مقدار عرض موثر ویتمور در آنها کمتر از مقدار محاسباتی می باشد. همچنین در حالت فشار هر دو صفحه طراحی شده به روش حالت حدی و طراحی بر مبنای عملکرد ادامه چکیده پایان نامه: دچار کمانش می شوند. مقدار تغییرشکل در حالت فشار در صفحه اتصال طراحی شده بر مبنای عملکرد بیشتر از حالت حدی است. علت این تغییرشکل زیاد، کاهش ظرفیت صفحه اتصال در مقایسه با حالت حدی می باشد. از این رو در صفحات طراحی شده بر مبنای عملکرد، مهاربند دچار تغییرشکل بیشتری است که این امر سبب افزایش ظرفیت تغییرشکل سازه است. بنابراین در صفحات اتصال طراحی شده بر مبنای عملکرد علاوه بر کاهش ابعاد صفحه اتصال، شکل پذیری سازه نیز افزایش می یابد.